Konopnica w czterech słowach cz.1

Warta- widok z Zamczyska

O Konopnicy po raz pierwszy pisano w 1391 roku, obecnie to wieś będąca siedzibą gminy, położona około 27 km od Wielunia. Szukając śladów historii nie tylko wsi ale i osadnictwa w tym regionie nie można pominąć pierwszego ze słów, które w opisie Konopnicy pojawić się musi:

Zamczysko

"Zamczysko" czyli grodzisko stożkowe zaliczane do największych i najciekawszych założeń obronnych w Polsce centralnej, uszkodzone zostało przez przepływającą u jego stop Wartę.  Pierwotnie miało około 13 m wysokości. Był to ścięty stożek otoczony podwójnym pierścieniem wałów i dwiema głębokimi fosami. Istniało także podgrodzie zwane Mieściskiem, odgrodzone od grodziska wąwozem. Znajdują się tutaj ślady średniowiecznego osadnictwa. Widoczna jest brukowana droga. Przyjmuje się, że obiekt funkcjonował od XIII/XIV w do XVI/XVII w. Obecnie jest nie tylko pamiątką po osadnictwie na tym terenie ale także punktem widokowym na meandrującą rzekę.

Meander rzeki Warty - widok z Grodziska

Konopnica - nazwa ta kojarzyć może się z nazwiskiem polskiej pisarki Marii Konopnickiej - i będzie to słuszne skojarzenie, otóż mąż pisarki Jarosław Konopnicki pochodził z rodu właścicieli tej wsi. Dowody? Bardzo proszę, 'przedstawiam' dworek w Konopnicy.    

Dworek w Konopnicy strona południowa

Dwór został wzniesiony dzięki Henrykowi Kozarskiemu w połowie XIX wieku zgodnie z projektem Henryka Marconi. Architekt ten to twórca wielu budowli w Warszawie jak i w całej Polsce. Dwór przez nieregularny, rozczłonkowany kształt nawiązuje do romantycznego gotyku w stylu angielskim. Zarówno budynek jak i górującą nad nim wieżę zdobią blanki. Do dworu prowadzi neogotycki portal z dwiema wieżyczkami.

Sam budynek położony jest w zadbanym parku (około 2,60 ha) z cennymi okazami dębów szypułkowych. Obecnie jest to ośrodek wypoczynkowy oraz Dom Pracy Twórczej Politechniki Łódzkiej. Tak więc Dworek to drugie słowo, którego zabraknąć w opisie Konopnicy po prostu nie może.

Lipa w parku przed Dworkiem -pomnik przyrody

Dworek i "Zamczysko" - dwa z czterech słów, które z Konopnicą są silnie związane. Dwa pozostałe opiszę już wkrótce.

Wapienniki - ślady przeszłości

Obecnie mury wapienników, urozmaicają krajobraz ZPK

         Wapienniki to piece służące do wypalania wapienia. Te w Załęczańskim Parku Krajobrazowym pochodzą z początku XX wieku. Z powodu przeznaczenia zlokalizowane były w pobliżu kamieniołomów. Dziś po większości pozostały głównie kominy oraz fundamenty towarzyszących im niegdyś zabudowań, choć w latach 80 XX wieku czynne było kilkanaście takich pieców, obecnie czynny jest tylko jeden. Znajduje się on u podnóża Góry Zelce w miejscowości Węże.

Wapienniki nieznacznie różnią się kształtami,

W poszukiwaniu księcia z baj.. z Załęczańskiego Parku Krajobrazowego

Żaba jeziorkowa

          Bajki z dzieciństwa mówiły o księciu przemienionym w żabę... Zastanawialiście się kiedyś gdzie można go spotkać?  Nie sprawdzałam czy to książęta (jeżeli tak to są bardzo nieśmiali) ale z cała pewnością mnóstwo żab można spotkać nad Żabim Stawem w pobliżu Bobrownik.

Grzybienie białe w okresie kwitnienia

         Choć z pozoru Żabi Staw to tylko zbiornik wodny jakich wiele ten został uznany za pomnik przyrody. Wyjątkowy jest ze względu na zawieszenie około 50 m nad dnem doliny rzeki oraz bogatą populację grzybienia północnego. Grzybienie północne kwitną od maja do czerwca w tym czasie na stawie można zaobserwować biało-zielony „dywan”. Planując wycieczkę warto wziąć pod uwagę ze grzybienie "chowają" się wraz  z zachodzącym słońcem. Odwiedzając to miejsce urzeka nas ono nie tylko kwiatami ale także "rechotem" żab, których populacja jest tutaj niezwykle bogata. Jednak kiedy grzybienie przekwitają staw nadal pozostaje piękny co warto sprawdzić samemu.

Staw jesienią

         Występuje tu także wiele innych ciekawych gatunków roślin wodnych i torfowiskowych np. wełnianka czy pałka wodna oraz ptaków wodnych i płazów (łyska, perkozek, bekasy, jaszczurka zwinka, rzekotka drzewna, żaba jeziorkowa).

Wiosna nad żabim stawem

         Staw ten istnieje dzięki lokalnie występującej skalnej warstwie nieprzepuszczalnej, która powoduje zbieranie się wód opadowych.  Położony jest 194,7 m n.p.m. i o około kilometr oddalony od koryta Warty.  Jest to jedyny zbiornik wody stojącej w Wielkim Łuku Warty.

Grzybienie zwane są także -lilią wodną

 p.s Wracając do tematu księcia z bajki, Panowie, może warto odwiedzić ZPK ze swoją księżniczką? Będzie okazja do odtworzenia sceny z Nocy i Dni (1975) reż. Jerzego Antczaka. 

Źródła św. Floriana

Nisza źródliskowa źródeł św. Floriana

         Zastanawialiście się co przedstawia zdjęcie umieszczone w tle bloga? Zostało ono zrobione nad źródłami świętego Floriana w Kochlewie, teren ten objęty jest ochroną Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Zdjęcie przedstawia rdzawe, osady które pokrywają fragment dna niewielkiego zbiornika gromadzącego wodę wypływającą ze źródeł.

Młyn w Kochlewie

         Źródła św. Floriana to fajny cel popołudniowo-niedzielnych wycieczek, źródła ukryte są w lesie, co latem gwarantuje przyjemny chłód. Dodatkowo w pobliżu znajduje się rzeka Warta, a nad nią młyn w Kochlewie  - wybudowany w 1928 roku, zasilany był zarówno siłą wody jak i energii elektrycznej nieopodal młyna stoi Figura Matki Boskiej.

Figura MB przy młynie w Kochlewie

         Wróćmy jednak do źródeł. Są to źródła typu asensyjnego czyli podpływowe oznacza to, że woda wydostaje się pod wpływem ciśnienia hydrostatycznego panującego w warstwie wodonośnej. Woda wypływa więc „od dołu”, powodując ruch piasku porywanego strumieniem wody. Ta pulsująca woda sprawia wrażenie gotującej się, jednak z całą pewnością mogę zaręczyć, że nawet w upalne dni jest przyjemnie chłodna Zlokalizowane są one na krawędzi płyty jurajskiej. Wydajność źródeł jest znaczna nie przekracza jednak 15 dm3/s. Pamiętajmy źródła te to pomnik przyrody. 

Jedno z wywierzysk

       Znajdują się one ok. 17 km od Wielunia. Do źródeł prowadzi polna droga na którą należy skręcić (w lewo/ w kierunku rzeki) z drogi przechodzącej przez Kochlew.

Droga prowadząca do źródeł św. Floriana

Więcej o źródłach

Do zobaczenia, w okolicy Wielunia

Młyn typu Koźlak w Kocilewie

        Centrum Polski nie jest bezpośrednio kojarzone z turystyką sądzę, że warto to zmienić, Wieluń choć może nie jest położony w samym jej centrum jest doskonałym tego przykładem. Teren położony na obszarze Wyżyny Krakowsko-Częstochowsko-Wieluńskiej łączy elementy krajobrazu wyżynnego i nizinnego. Jeżeli dodamy do tego przepływającą rzekę Wartę, zabytki a także panujące tu ciszę i spokój otrzymamy jak dla mnie warte poznania połączenie.      

Kościółek typu Wieluńskiego - Wiktorów

       Choć można powiedzieć, że lasy są wszędzie, zabytki są bardzo popularne i  nie trudno je znaleźć a kościołki drewniane też nie są wielkim odkryciem w Polsce. To takie kościołki jak te na Szlaku Kościołów Drewnianych spotkacie tylko tutaj gdyż większość z tych zabytkowych budowli łączy wyjątkowy styl - Wieluński. Lasy? Lasy też na swój sposób są wyjątkowe - te należące do Załęczańskiego Parku Krajobrazowego skrywają jaskinie, skałki wapienne, czy źródełka. A te poza parkiem są ostoją dla dzikiej przyrody i ludzi którzy chcą znaleźć wytchnienie od zgiełku miasta. Jeżeli chodzi o zabytki to mury obronne, kurhany, zabytkowe murowane kościoły, wiatrak typu koźlak, młyny wodne... długo by tak wymieniać. Postaram się to opisać i pokazać Wam na zdjęciach, ale wiadomo, to nie to samo co zobaczenie tego na własne oczy.

Rzeka Warta Konopnica

        Pisałam o parku krajobrazowym, właściwie w okolicy są dwa takie Parki :) Wspomniany Załęczański oraz Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki. Warta to kajakarstwo, wędkowanie, ścieżki leśne, które często biegną nad rzeką i są pięknymi trasami dla fanów jazdy na dwóch kółkach, nordic walkingu, spacerów i nie tylko. Dla tych którzy preferują asfalt pod kołami wyznaczone zostały trasy przy których zobaczyć można nie tylko zabytki ale i piękno okolicznego krajobrazu. Są to trasy o bardzo zróżnicowanej długości począwszy od lokalnych - kilku kilometrowych do Szlaku Bursztynowego, który przebiega przez ten region i liczy sobie ok. 250 km.

Wyścig rydwanów podczas Święta Bursztynu 2013

         Dla tych, których nie przekonuje perspektywa aktywnego wypoczynku kusząca może okazać się perspektywa leniuchowania nad  brzegiem Wielkiego Łuku Warty połączona z poznawaniem wspomnianych wyżej (i nie tylko) atrakcyjnych miejsc.

Bocian biały

       

Lasek Kurowski

Zawilec, jeden z reprezentantów flory Rezerwatu Lasek Kurowski

         Było już trochę o Załęczańskim Parku Krajobrazowym, więc dziś dla odmiany napiszę o położonym na zachód od Wielunia rezerwacie przyrody.
         Częściowy rezerwat leśny Lasek Kurowski o powierzchni 22,13 ha został utworzony 24 listopada 1983 roku. Celem jego utworzenia było zachowanie naturalnych zbiorowisk grądowych z udziałem jodły, sosny i łęgu olszowego. Warto zauważyć, że obszar ten jest obszarem granicznym dla zasięgu jodły oraz sosny.

Na terenie Lasku Kurowskiego spotkać można próchniejące już powalone drzewa

Stare pnie porastają huby

         Przechodzący przez Lasek Kurowski rów melioracyjny, powoduje lokalne zabagnienie. Drzewostan składa się tutaj głównie ze starych olsz, które tworzą charakterystyczne kępy korzeniowe. Na ich powierzchni rosną typowe dla olsu gatunki, jak na przykład: turzyca długokłosowa, psianka słodkogórz i pełnik europejski. Przestrzeń pomiędzy kępami porastają zarówno gatunki szuwarowe jak i te które można znaleźć na wilgotnych łąkach. 

Zabagniony fragment Lasku Kurowskiego

         Rezerwat Lasek Kurowski buduje jednak głównie młody, jednowiekowy drzewostan. Na tutejszych żyznych glebach występuje łęg jesionowo-olszowy wzbogacony o występowanie klonu zwyczajnego, brzozy i osiki. zauważalne są także elementy subkontynentalnego lasu grądowego reprezentowanego przez dęby i graby.     

Użytek ekologiczny Mokrosze wiosną

           Rezerwat położony jest w uroczysku o tej samej nazwie, a w jego pobliżu znajduje się użytek ekologiczny Mokrosze. Zastanawiacie się skąd ta nazwa? Otóż niespełna kilometr od tego użytku znajduje się niewielka wioska o tejże właśnie nazwie-wywodzi się ona podobno od często podmokłych pól wśród, których powstała. Lasek Kurowski leży przy szlaku rowerowym Świątkowice - Krzyż. Jest to piękne miejsce dla osób ceniących spokój i piękno przyrody.

Użytek ekologiczny - lato

Zapraszam na wirtualny wiosenny spacer po fragmencie obszaru Rezerwatu Lasek Kurowski. 

Wiosna w Lasku Kurowskim on Photosynth

Załęczański Park Krajobrazowy – naturalnie

Załęczański Park Krajobrazowy - Kamieniołom Bobrowniki

         Załęczański Park Krajobrazowy jest jednym z najstarszych parków krajobrazowych w Polsce. Utworzony w 05.01.1978 r. chroni jurajski krajobraz Wyżyny Wieluńskiej oraz najbardziej zróżnicowany pod względem przyrodniczym odcinek rzeki Warty. Warta płynie naturalnym korytem przez teren parku, wcinając się ok. 30-60 m w podłoże oraz zataczając „Wielki Łuk Warty”.

         Załęczański Park Krajobrazowy leży na ukształtowanym ze szczątków morskich zwierząt wapiennym podłożu. Powstałym ok. 190-140 mln lat temu,. Ruchy tektoniczne jakie miały miejsce na terenie Wyżyny Wieluńskiej spowodowały, że osady morskie zostały pofałdowane, pocięte uskokami i wypchnięte na powierzchnię. A wskutek naturalnego niszczenia np. przez proces erozji chemicznej na terenie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego możemy obserwować :

• ostańce wapienne,
• jaskinie,
• źródła krasowe,
• studnie krasowe
• ponory.

Załęczański Park Krajobrazowy – Rezerwat Węże

         

        Przyrodę Załęczańskiego Parku Krajobrazowego reprezentuje 39 gatunków roślin naczyniowych podlegających ochronie, w tym 25 gatunków objętych ochroną ścisłą. Spotkamy tu  także ok. 30 gatunków rzadkich roślin. Załęczańskiego Parku Krajobrazowego Wyjątkowym czynią także występujące tu rośliny górskie, czy te występujące na granicy zasięgów geograficznych, jak np. wapieniolubny rojownik pospolity lub czosnek skalny).  

       W Załęczańskim Parku Krajobrazowym warta uwagi jest również fauna zamieszkująca ten teren. W jej skład wchodzi 16 gatunków chronionych bezkręgowców oraz ginących (w innych regionach) ryb litofilnych (brzana, świnka, kleń). Gatunki te na terenie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego znalazły dogodne warunki do tarła. Jaskinie Załęczańskiego Parku Krajobrazowego stwarzają idealne warunki do hibernacji wielu gatunkom nietoperzy. Podczas corocznych zimowych liczeń odnotowuje się nawet blisko 2000 osobników, wśród nich także gatunki wpisane do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt.

Załęczański Park Krajobrazowy

 – źródła św Floriana

         Teren Załęczańskiego Parku Krajobrazowego poza zjawiskami krasowymi skrywa wapienniki, kamieniołomy, kurhany, zabytkowe młyny i kapliczki. Załęczański Park Krajobrazowy to ponad 14 tys. ha obszaru o ciekawej historii i pięknej przyrodzie, dającego wiele możliwości do aktywnego wypoczynku np. spływów kajakowych, wycieczek rowerowych.
         Przykłady atrakcyjnych miejsc możecie zobaczyć poniżej. Każde z nich zamierzam sukcesywnie opisywać na tym blogu.  Miłego oglądania :)

Więcej informacji o Załęczańskim Parku Krajobrazowym

Na dobry początek Wieluń w TVN

Baszta Męczarnia a w tle wizytówka Wielunia - Brama Krakowska

Dzisiaj Wieluń odwiedziła ekipa Dzień Dobry TVN. Zobaczcie więc co warto według Nich zobaczyć  w Naszym mieście. Dzień dobry Wieluń.